Het olympiapark

Na de druilerige dag van gisteren was het vandaag weer de beurt aan de zon om door het wolkendek heen te komen. Een mooie dag om er eens lekker op uit te gaan. En wij wisten wel een mooi plekje.
Toen we de eerste dag in Lillehammer aan kwamen rijden onderweg naar ons eerste huisje zagen wij een opvallend verschijnsel tegen een van de vele bergen aan liggen. Vanaf grote afstand was het al erg goed te zien dat hier de olympische skischans van Lillehammer staat. Als we dan toch in de regio zijn waar in '94 de olympische spelen werden gehouden kunnen we daar maar het beste zo veel mogelijk van bekijken. Zo vaak kom je tenslotte niet in een olympische stad.
Na eventjes op internet te hebben gekeken kwamen we erachter dat er ook combi-tickets verkrijgbaar waren waarmee je gelijk toegang had tot het olympische museum dat zo goed als naast het olympische park staat. Natuurlijk betekent "zo goed al naast" in het Noors, "een paar hellingen verderop". Maar goed, zo'n aanbod slaan we natuurlijk niet af.
Het olympisch museum biedt een rondleiding door de vele olympische zomer en winterspelen die onze geschiedenis kent. Een voor een staan de verschillende olympische spelen op grote platen uitgebeeld met foto's, medailles, wetenswaardigheden, fakkels waar het olympisch vuur mee aangestoken werd en een samenvatting van de betreffende spelen. Op deze manier loop je vanaf de eerste spelen in het oude Griekenland door de jaren heen naar de winterspelen van 2010 in Vancouver. Er was zelfs al een hoekje gereserveerd voor de spelen van dit jaar die op het moment van bezoek volop in gang waren.
Toen we alles wel een beetje gezien hadden was het tijd om richting het olympische park te gaan. Hier hadden we met onze combi-ticket toegang tot de skilift waarmee we naar de top van de skischans gebracht werden.
Het uitzicht wat we hier hadden was in een woord adembenemend te noemen. Vanaf de top van de berg was het mogelijk om via de trappen van de skischans, welke van onder tot boven aanwezig waren, terug naar beneden te lopen.
Toen we eventjes stonden te genieten van het uitzicht boven op de kleine schans en wat foto's stonden te nemen zagen wij een paar mensen met ski's in de skilift zitten. "Het zal toch niet?" dachten wij. En jawel hoor, een aantal fanatieke amateur springers stonden op het punt te gaan schansspringen. Een uitgelezen kans om van zeer dicht bij een aantal filmpjes van schansspringers te maken. Tijdens officiële wedstrijden komt het publiek zo dicht niet bij de schans.
Na een tijdje toe te hebben staan kijken vervolgden we onze afdaling via de vele trappen naar beneden om nog eens vanuit het "publiek" naar de schansspringers te kijken. Het is toch allemaal heel anders dan wanneer je het op tv ziet.
Inmiddels was het alweer tijd om terug te keren richting het appartement waar we al weer toe zijn aan de laatste overnachting.
Morgen staat er weer een lange autorit op het programma richting het skiplaatsje Myrkdalen. In tegenstelling tot Nordseter wat meer in de bergen ligt, ligt Myrkdalen verder richting de kust en tussen de fjorden. Volgens het reisschema bevind ons appartement zich op iets meer dan 1000m boven de zeespiegel.

(Vergeet niet dat het mogelijk is om eerdere reisverslagen terug te lezen via "Recente reisverslagen" aan de linker zijde van het scherm.)