Het vikingschip

Het is nog vroeg wanneer de eerste druppels van de voorspelde regen uit de lucht komen vallen. Een ideale dag om eens ergens heen te gaan waar een dak op ligt. Om wat gedetailleerder te zijn, waar de onderkant van een vikingschip op ligt. Althans, zo had de architect het voor ogen. (En wanneer je de bijgevoegde foto's ziet, is dat goed gelukt al zeggen ze hier zelf).
Welk ander gebouw kan dit zijn dan de olympische schaatsbaan van Hamar. Of zoals ze het hier noemen, het "Vikingskipet", wat zoals je wel kunt raden, "Vikingschip" betekent. Deze, voor de olympische winterspelen van 1994 gebouwde schaatsbaan, is naast Thialf in Heerenveen voor de echte schaatsliefhebber toch wel de bekendste schaatsbaan die in gebruik is. Naast de olympische spelen worden hier jaarlijks wereldbeker wedstrijden gehouden en wordt het stadion gebruikt voor concerten en beurzen.
Eenmaal binnen sloeg de kou gelijk om ons heen, dat was wel nodig ook, want naast een handje vol toeristen was de baan zelf in gebruik genomen door enkele fanatieke schaatsliefhebbers en aantal aanstormende talenten van plaatselijke schaatsclubs. We dachten zelfs even dat we Haugli, een schaatser die meedoet bij de wereldtop, voorbij te zien schaatsen, maar de ware identiteit van deze door sjaal verhulde schaatser zullen we nooit te weten komen.
Na een tijdje zomaar op een van de tribunes toe te kijken naar de schaatsers die een voor een hun rondjes aan het afwerken waren was het weer eens tijd om terug te keren naar het appartement. Uiteraard niet voordat de nodige foto's van het gebouw zelf en een aantal herinneringen aan de spelen van '94 gemaakt waren.
Terug in het appartement kregen we toch wel even zin om het slot van het olympische wielrennen op de weg mee te pakken, aangezien de regen toch onophoudelijk naar beneden bleef komen.
Na het avondmaal trokken de meeste buien dan toch eindelijk eens weg wat de gelegenheid gaf om nog even een kort avondwandelingetje te maken.